وقف یکی از راه های تبدیل مالکیت خصوصی به مالکیت عمومی است. با توجه به ماهیت وقف، حکومتها هیچگاه نمی توانستند در امور اموال منقول و غیرمنقول وقفی دخالت کنند. از طرف دیگر رشد و گسترش وقف با شدت و ضعف دولت های مرکزی در ارتباط بوده است چنانچه ما در دوره قاجار در منطقه خمسه با گسترش وقف روبرو هستیم که خود می تواند علاوه بر مسائل مذهبی و اعتقادی، بازتابی از وضعیت نابسامان دولت قاجاری باشد که دولتمردان و کارگزاران آن با هر بهانه ای درصدد ضبط اموال خرده مالکان و تبدیل آنها به اموال خالصه بودند بخصوص اینکه سلطانیه در این دوره محل اطراق تابستانی اردوی شاهی و دربار قاجار بوده است. در این نوشتار به سند وقفی قنات جعفرآباد سلطانیه که بیان کننده وضعیت اراضی و آب کشاورزی در این دوره است پرداخته شده است.